Een derde van de Belgen is erg eenzaam

24 augustus 2022

Delen op

Eenzaamheid

Bijna een derde van de Belgen (32%) is erg eenzaam. Nog eens 36% is matig eenzaam. Dat blijkt uit een nieuw UGent-NN Nationaal Geluksonderzoek dat in januari en februari werd afgenomen bij een representatieve steekproef van 1602 Belgen. Mensen op actieve leeftijd die door omstandigheden niet kunnen werken ervaren de hoogste niveaus van eenzaamheid: 49% van de mensen die werkloos zijn en 56% van de mensen die langdurig ziek zijn geeft aan erg eenzaam te zijn. Dit is zeer nadelig voor hun welbevinden en algemeen geluk. Mensen die erg eenzaam zijn hebben 22% minder kans om gelukkig te zijn. De cijfers illustreren de belangrijke psychologische en sociale rol van het hebben van een job op actieve leeftijd.

Hoogste niveau van eenzaamheid bij werkzoekenden en mensen met langdurige ziekte

De hoogste niveaus van eenzaamheid tekenen we op bij mensen die werkzoekende of langdurig ziek zijn. Bij die groepen voelt respectievelijk 49% en 56% zich erg eenzaam. Dit is 17% en 24% meer dan het Belgische gemiddelde. Bij geen enkele andere groep is het eenzaamheidsniveau zo hoog.

Verdere uitschieters zijn het hoge niveau van matige eenzaamheid bij studenten, 47% voelt zich matig eenzaam. Het hoogste percentage niet-eenzame mensen zien we bij gepensioneerden, daar voelt 36% zich niet eenzaam en dealt het aantal mensen dat zich heel eenzaam voelt tot 25%, dat is 7% onder het Belgische gemiddelde.

“Het niet behoren tot de reguliere arbeidsmarkt heeft duidelijk een zeer grote impact op het gevoel van eenzaamheid. Daarbij gaat het vooral om mensen die hier niet bewust of vrijwillig voor kiezen. Huisvrouwen of -mannen en gepensioneerden zijn ook niet (meer) actief in de klassieke arbeidsmarkt, maar daar tekenen we geen hogere niveaus van eenzaamheid op. Het verschil is dat zij heel bewust kiezen welk statuut ze aannemen, het is een keuze die vertrekt vanuit autonomie. Bij mensen die werkzoekende of langdurig ziek zijn is dit meestal niet het geval, daardoor ervaren ze minder een gevoel van zinvolle activiteit en missen ze betrokkenheid in het sociale leven. Het is dus belangrijk deze groep niet te stigmatiseren en op maat te blijven betrekken,” klinkt het bij Prof. Dr. Lieven Annemans.

Wat te doen? Enkele tips:

  • Als maatschappij moeten we goed in de gaten houden waar eenzame mensen zich juist bevinden, om dan te bekijken wat we kunnen doen om hen uit hun isolement te halen.
  • Creëer een veilige werkplek die inzet op mentale en fysieke preventie om mensen betrokken te houden in het arbeidssysteem en hun geluksniveau mee op peil te houden.
  • Erken je eigen situatie en maak die kenbaar. Durf de stap te zetten om je eenzaamheid aan te geven aan een naaste, of sluit jezelf aan bij een organisatie of club. Er zijn heel wat mogelijkheden om terug in het sociale leven te stappen, eventueel met de hulp van iemand rondom je of van een expert.

Wil je meer weten over het de cijfers van dit nieuwe onderzoek? Lees dan hier het volledige dossier.

Hier lees je het verhaal van iemand die eenzaamheid ondervonden heeft.