De coronacrisis heeft niet enkel negatieve gevolgen, maar creëert ook solidariteit

29 mei 2020

Delen op

De coronacrisis heeft het leven van de Belgen volledig op zijn kop gezet, en heeft vele aspecten van ons leven en geluk op de proef gesteld. Maar gelukkig gaat deze ongekende crisis ook gepaard met positieve trends, zoals de solidariteit die onder de Belgen is ontstaan. Daarvan is Olivier Rousseaux, een 34 jarige ondernemer en digtale marketeer, een voorbeeld. Toen België in lockdown ging, startte hij Covid-Solidarity op. Zijn platform brengt vrijwilligers en eenzame mensen samen om wederzijdse diensten aan te bieden. Mensen doen elkaars boodschappen, bieden een luisterend oor aan, schieten te hulp in rusthuizen, enzovoort.

Olivier, hoe ben je op het idee gekomen om Covid-Solidarity te lanceren? 

Op vrijdag 13 maart werden de eerste maatregelen genomen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Mensen die zich moeilijk kunnen verplaatsen geraakten daardoor opeens nog meer geïsoleerd. Ik werk al zo’n tien jaar als zelfstandige als digitale marketeer en wilde die expertise gebruiken om mensen te helpen en iets positief bij te dragen aan deze crisis. Dat weekend lanceerde ik een hackaton en dat leidde tot de lancering van het Covid-Solidarity platform. In het begin was ik helemaal alleen, maar het project werd gaandeweg steeds groter en vandaag zijn we met maar liefst 9.000 vrijwilligers. Aanvankelijk verleenden we mensen hulp bij de eerste levensbehoeften, maar al snel realiseerden we ons dat er veel ouderen waren die zich thuis verveelden of mentaal erg kwetsbaar zijn. We besloten hen een luisterend oor te bieden. We brachten hen in contact met specialisten, zoals maatschappelijk werkers en psychologen, maar ook met andere mensen die tijd hadden.

 

Ik hoop dat we positieve lessen kunnen trekken uit deze crisis en het momentum van solidariteit veel verder kunnen laten reiken.

Wat verraste je het meest met dit project? 

Voor elke persoon die hulp nodig heeft, hebben we 9 tot 10 vrijwilligers beschikbaar. Het aanbod van solidariteit was dus tot tien keer groter dan de vraag, wat me enorm ontroerd heeft. Dit initiatief heeft aangetoond dat mensen van allerlei achtergronden kunnen samenwerken. En dat wat ons verbindt dus veel groter is dan de mogelijke vooroordelen. Door het feit dat er geen concurrentie en inkomsten zijn, zet iedereen zijn eigen belangen opzij en streven we één gemeenschappelijk doel na: geïsoleerde mensen helpen en ervoor zorgen dat ze goed verzorgd worden. Door dit project voelen we ons nuttig, wat voor een enorme meerwaarde is aan het einde van je dag.

Denk je dat de maatschappij zal leren van deze crisis?

Ik vind het niet meer dan logisch dat we lessen zullen trekken uit deze crisis. Ik snap nog steeds niet waarom COVID-19 nodig was om iedereen wakker te schudden. Nochtans zullen er na de lockdown ook Belgen zijn die zich afkeren van solidariteitsbewegingen, omdat ze dan wel eens tijd voor zichzelf willen, terwijl ze wel 6 uur per dag op sociale media doorbrengen. Zich een paar uur per week inzetten voor een goed doel kan het verschil al maken! Ik hoop dat deze crisis dus geen korte golf van solidariteit heeft veroorzaakt, maar dat we het gegeven omarmen in ons leven.

Wil je meer weten over de impact van de coronacrisis op het geluk van de Belgen? Ontdek hier alle resultaten van het UGent-NN Nationaal Geluksonderzoek.